Apeldoorn, 15 augustus 2024
Over de kronkel van de (voormalig) minister Conny Helder om geen standpunt van het Zorginstituut te vragen over de vergoeding van afbouwmedicatie, juist omdat patienten deze medicatie niet kunnen missen, schreven we al eerder.
(Als de link niet werkt; zoek dan op de website naar : ‘Alstublieft! Minister, vraag Zorginstituut om standpunt over vergoeding afbouwmedicatie!’)
Dit bericht eindigde met onze brief aan (voormalig) minister Pia Dijkstra om dat standpunt toch te vragen. Niets staat dat in de weg en zeker niet het vermeende gebrek aan bewijs.
Maar leer ons de overheid kennen; drie maanden (waarin de minister haar reactie moest afstemmen, zoals ze schrijft) werd weer een dood konijn uit de ambtelijke hoed getoverd. Inmiddels in verregaande staat van ontbinding.
Moest er nu werkelijk weer drie maanden gezwoegd worden om een ‘nieuw’ piketpaaltje van ‘niets doen’ te slaan in een traject van meer dan acht jaar?
Wij zijn wars van dergelijke praktijken en zijn een petitie gestart, waarin ‘duiding’ door het Zorginstituut wordt verzocht.
Enfin; we hebben weer een nette brief teruggestuurd, waarin we onder meer uitleggen dat het Zorginstituut (ZiNl) er flink naast zit wat betreft hun opvattingen over de onderzoeken naar afbouwmedicatie-op-maat.
ZiNl zou bijvoorbeeld van mening zijn dat het aantal deelnemers te klein zou zijn; bijna 3000. De onderzoeken waar ze blijkens hun website veel van verwacht(t)en en waar de VWS-ministers naar blijven verwijzen, zijn het mislukte OPERA-onderzoek en het TEMPO-onderzoek waarvan de financiering stokt door te weinig aanwas van deelnemers (en dat terwijl ze er maar 200 nodig denken te hebben).
We kunnen ons natuurlijk druk maken om al dit geneuzel en dat doen we ook. Want het werkelijke probleem is dat patienten die afbouwmedicatie-op-maat niet kunnen betalen, bij voortduring verstoken blijven van een veilige manier om hun antidepressiva etc. te stoppen. Dat heeft schrijnende gevolgen voor henzelf, hun naasten en verstrekkende nadelen voor de maatschappij (ziekteverzuim, ongevallen, agressie, suicide enz.)
We gaan er nog steeds vanuit dat er ergens een verstandige beleidsmaker opstaat die niet langer verantwoordelijk wil zijn voor al het onnodige leed wat patienten berokkend wordt en ervoor zorgt dat de vergoeding geregeld wordt.
Pauline Dinkelberg, voorzitter VA