Apeldoorn, 18 november 2025
(Brief aan onderzoekers en instanties over P4Care-studie)
Het zou natuurlijk mooi zijn om de trefzekerheid van antidepressiva te verhogen door voorafgaand het eerste recept een zg. farmacogenetisch paspoort te kunnen gebruiken om meteen de juiste keuze te maken.
Maar medicatie als antidepressiva hebben wel een probleem; ze dempen alleen de symptomen, genezen geen depressie, werken maar bij 15 tot 30% van de patiënten, positief effect berust vaak op placebo-werking en het effect is niet objectief aantoonbaar. Bovendien kunnen ze uitgewerkt raken.(Hoewel dat een verkeerd woord is, want de onttrekkingsklachten bij afbouwen en stoppen verdwijnen er niet door)
Andere koek dus dan bijv. bloedverdunners.
Wereldwijd wordt in twijfel getrokken of zo’n test de uitkomsten positief beïnvloedt. Ook zien we steeds meer dat psychiaters in de praktijk problemen opmerken bij; in ieder geval, zonder meer volgen van een farmacogenetisch profiel.
Afgezien van bovenstaande; voorzien wij problemen doordat blijkbaar ook patiënten die al een antidepressivum gebruiken mee kunnen doen aan het P4Care-onderzoek. Als de uitslag betekent dat ze beter kunnen overstappen naar een ander antidepressivum, kleeft daaraan het risico van klachten door deze switch. De schema’s die daarvoor gebruikt worden lijken onvoldoende rekening te houden met de eigenschappen van het oude en nieuwe middel en wij krijgen veel meldingen van onttrekkingsklachten die daarmee in verband kunnen staan.
(Er zijn gelukkig betere opties)
In onze brief leest u meer over onze bedenkingen. Jammer dat de onderzoekers ons niet vooraf gevraagd hebben mee te denken. Geen inhoudelijke antwoorden geven op onze vragen. En dan weten we ook niet eens welke vragen MIND gesteld heeft. Ze willen het ons niet vertellen.
Pauline Dinkelberg, voorzitter VAM