Apeldoorn, 25 oktober 2021
Het vele werk voor de Vereniging Afbouwmedicatie houdt me bij voortduring af van het lezen van belangrijke boeken, zoals ‘Het pijnstillerimperium’ van Patrick Radden Keefe.
Maar door de vele media-aandacht voor het opioiden-probleem kon me niet ontgaan dat we er als patienten behoorlijk ‘ingeluisd’ zijn wat betreft de toepassing van deze vorm van pijnstilling.
Net zoals we zien bij bijv. antidepressiva houdt de (hopelijke) menslievendheid van farmaceuten op als hun middel eenmaal in de markt gezet is. Hoe je weer zonder kleerscheuren van hun handel af moet komen is niet hun zorg.
Waarom laten we dit gebeuren? Instituten als FDA, EMA en ons eigen CBG (College ter Beoordeling Geneesmiddelen) kijkt bij de beoordeling voorafgaand aan registratie niet naar de aanwezigheid van lagere doseringen die nodig zijn voor een veilige afbouw. Of mensen van hun medicatie af kunnen komen is dus geen issue en daar zijn geen vereisten voor.
Intussen zijn er veel mensen die er door schade en schande achter komen dat dit wel degelijk een voorwaarde zou moeten zijn bij de registratie van medicatie.
Hun onttrekkingsklachten houden mij van de straat en binnenshuis uit de buurt van mijn boekenkast.
Berichten in Trouw n.a.v. het artikel: op 28/10 en 29/10.
Ook vertaald in het Engels!
Pauline Dinkelberg, voorzitter