Apeldoorn, 4 maart 2024
Dat je last kunt krijgen van onttrekkingsklachten bij afbouwen/stoppen van medicijnen zoals antidepressiva (58%), antipsychotica (72%), slaap-en kalmeringspillen, opioide pijnstillers is onderhand wel bekend.
Ook dat er een deel van de ‘afbouwers’ (de helft van de eerder genoemde 58% en 72%) te maken krijgt met ernstige klachten dringt langzaam door.
Nog niet zo lang geleden; en soms kom je ‘t nog steeds tegen, dacht men of wilde men (ons laten) geloven dat die klachten altijd maar een paar weken aanhielden.
Intussen wordt steeds meer erkend dat er mensen zijn die maanden tot jaren blijven tobben met verschijnselen die optraden tijdens en na het minderen/stoppen van deze medicatie. (Post Acute Withdrawal of Prolonged Withdrawal).
Geen fijn nieuws, want een behandeling van die langdurige klachten bestaat (nog) niet. Het algemene advies is: geduld oefenen en hopen dat het goed komt. Wordt de situatie ondraaglijk kan het experiment met herstart aangegaan worden. Bij hoeveel mensen dit direct helpt, of na langere tijd is onduidelijk.
Voorzichtigheid is vooral geboden bij benzodiazepines; door de herstart kunnen klachten verergeren (kindling).
Een van de meest ernstige klachten is acathisie. Het wordt omschreven als ‘ondraaglijke innerlijke onrust’.
We volgden Anniek tijdens en na het stoppen van antipsychotica en delen haar verhaal waarin ze vertelt geen andere keus te zien dan het aanvragen van euthanasie.
Het is een heftig verhaal; houd in gedachten dat veel mensen uitendelijk beter worden! Weet dat je ons kunt mailen met vragen; altijd binnen 24 uur antwoord.
info@verenigingafbouwmedicatie.nl
Bellen met de Luisterlijn kan ook.
Veel informatie vind je op www.psychosenet.nl
Pauline Dinkelberg, voorzitter VA
PS Vandaag kwam ik dit interview op facebook tegen;
‘
Amy was 42 toen ze in de put van onttrekking terechtkwam. Haar verhaal gaat over de
ontwikkeling van moeder, echtgenote en fervent atleet, naar het niet kunnen lopen,
in een rolstoel zitten en lijden aan alle ontwenningsverschijnselen die ontwenning
te bieden heeft. Hierdoor had Amy geen hoop meer.
Na volledig herstel en het leven ten volle kunnen leven, fysiek en mentaal sterker
dan ze ooit is geweest, vragen mensen haar vaak: hoe heb je het gered?
Vier jaar later, en wetende wat het betekent om geen hoop op herstel te hebben,
vertelt ze hoe het eigenlijk oké is om er geen te hebben.
https://www.facebook.com/Angiepeacockmsw/videos/444970664525216