Apeldoorn, 11 maart 2024
Vandaag is de Vereniging Afbouwmedicatie te gast bij het radio-programma De Nieuws BV.
Aanleiding is het verdrietige verhaal van Anniek, die euthanasie kreeg vanwege ondraaglijk lijden door voornamelijk lichamelijke klachten t.g.v. een soort verlengd ontwenningssyndroom; ook wel Post Acute Withdrawal Syndrome (PAWS).
(Veel info via: Mad in the Netherlands (Nederlandstalig!)
In het verleden werd deze term alleen genoemd in verband met klachten na stoppen van alcohol en drugs. Daar zijn later de benzodiazepines (slaap-en kalmeringsmiddelen) aan toegevoegd.
Het is vraag of er bij langdurige klachten na stoppen van antidepressiva en antipsychotica sprake is van een voortzetting van onttrekkingsverschijnselen waarmee afbouwen gepaard kan gaan of het optreden van een nieuw ziektebeeld.
Dat zou de reden zijn dat je er vergeefs naar zult zoeken in de DSM (de diagnose- ‘bijbel’ van psychiaters).
Echter; mensen kunnen daadwerkelijk nieuwe klachten ondervinden na het stoppen.
Anniek ging ernstig gebukt onder de klachten die ze overhield aan het te snelle afbouwen van antipsychotica.
Ze heeft haar verhaal op laten tekenen om meer bewustzijn te creëren bij patienten en zorgverleners. ‘Wees niet stoer of ongeduldig; neem je afbouwklachten serieus en ga niet sneller dan je lichaam en geest aankan’.
Luister naar deze podcast, waarin Margreet uit eigen ervaring vertelt hoe belangrijk dat is! (17.20 en 31.00)
Veel dokters gaan er nog vanuit dat afbouwklachten bij iedereen vanzelf overgaan. Ze weten vaak niet dat de ‘duvel in de staart zit’ en zeggen dingen als: ‘Je slikt nog maar zó weinig, dat heeft alleen maar een placebo-werking’ of ‘het lijkt wel een homeopathische dosis’.
Ze sporen aan tot ‘even doorbijten’ en dat pakt bij een onbekend aantal mensen helemaal verkeerd uit. Uit onderzoek is gebleken dat het verschil tussen wel/niet slagen van afbouwen voornamelijk afhangt van de ‘laatste loodjes’.
Autogordels doen we ook altijd om en vaak voor niets gelukkig. Langzaam afbouwen kan gezien worden als een vorm van preventie. Waarom zou je het risico nemen op langdurige klachten?
Kortom; wat moet er gebeuren?
1.Beschikbaarheid voor iedereen van afbouwmedicatie-op-maat. Zodat je bijv. gebruik kan maken van seroquel/
quetiapine (het medicijn wat Anniek afbouwde) t/m 1 mg i.p.v. 25 mg (voor bepaalde groepen is 6,25 en 12,5 mg beschikbaar)
2. Het onderwerp afbouwen, (langdurige)onttrekkingsklachten door te snelle afbouw opnemen in het onderwijs
aan artsen en andere zorgverleners
3. Meer bewustzijn bevorderen bij de gebruikers van psychoactieve medicatie, zoals antipsychotica,
antidepressiva etc.
4. Automatisme van mogelijkheden om (langdurige) afbouwklachten te melden. Bijvoorbeeld na afloop van een
traject bij huisarts, psychiater, apotheker. We tasten nu nog in het duister wat betreft voorkomen.*
* Hier kun je je verhaal delen:
Zie ook dit filmpje over de soms lange weg naar genezing/verbetering.
In de VS zijn al psychiaters die zich specialiseren in tapering en PAWS. Er is hoop!
Alle vragen zijn te allen tijde welkom via info@verenigingafbouwmedicatie.nl
Pauline Dinkelberg. voorzitter