Apeldoorn, 10 december 2024
Na het zien van de toneelvoorstelling ‘Allmighty Sometimes’ viel dit wetenschappelijke artikel op onze digitale mat.
‘Wat helpt en wat helpt niet als mensen van hun antipsychotica af willen komen’.
Niet behulpzaam;
- dokters die zeggen er geen verstand van te hebben
- die weigeren patienten te helpen bij afbouwen
- en dreigen met dwang
- het ontkennen, minimaliseren, negeren van onttrekkingsklachten
- deze opvatten als teken van terugval
- gebrek aan informatie
- gebrek aan steun van zorgverleners
Wél behulpzaam:
- kennis en informatie over langzaam afbouwen
- steun van omgeving
- verbetering van gezondheid; minder bijwerkingen
(lijstjes niet compleet)
Een paar schokkende percentages:
- 47% gaat afbouwen zonder steun van voorschrijver
- 72% ondervindt onttrekkingsklachten; waarvan 52% ernstige klachten
- 24% doet er een jaar of langer over om te stoppen
Je vraagt je af;
- Waarom lossen dokters hun gebrek aan kennis niet op?
- Waarom langzaam afbouwen uitstellen tot er meer onderzoek naar gedaan wordt?
- Waarom geen stokje steken voor registratie als fabrikant niet voorziet in lagere doseringen?
Wij stuurden gisteren een e-mail aan de farmaceut die een nieuw middel op de markt bracht: Caplyta (Lumateperone) met onder meer de vraag of zij die lagere doseringen hebben gemaakt.
Bijzonder is dat dit middel een antipsychoticum is, wat als toevoeging bij antidepressiva gebruikt zou kunnen worden.
We vermoeden als alleen die ‘levensreddende’ antidepressiva niet voldoende werkt? (volgens fabrikant meer dan 50% van de gebruikers)
We zijn bang voor medicatie-cascade; niet zelfdzaam in de psychiatrie. Middel B enz. om klachten of onvoldoende effect van middel A enz. ‘op te lossen’ en dan ook nog bij stabiele onzekerheid wat die middelen precies doen, evenals hun interacties.
In de bijsluiter geen syllabel over afbouwen.
Het zorginstituut doet een zg. horizonscan; hopelijk nemen ze het perspectief van afbouwen mee!
Pauline dinkelberg, voorzitter VA