Apeldoorn, 9 november 2020
Afgelopen vrijdag 6 november, was er een online congres in het kader van het Nationaal Psychosedebat.
Centraal staat de vraag; moeten mensen met een psychose altijd met medicatie behandeld worden? En in het verlengde daarvan: moet die medicatie lang (levenslang) gebruikt blijven worden?
Doorgedrongen bij de meesten onder ons is wel het besef dat deze medicatie, antipsychotica, verre van onschuldig zijn. Ze kunnen nuttig zijn bij gevaarlijke situaties bij psychose-patiënten, wellicht onvermijdelijk, maar er zou niet automatisch van uitgegaan moeten worden bij de behandeling.
Ook omdat er mee stoppen vaak niet eenvoudig is. Net als bij andere psychofarmaca, zoals antidepressiva, hebben farmaceuten verzuimd lagere doseringen te maken om een langzame afbouw te bewerkstelligen.
Ja, er bestaan al 5 jaar taperingstrips voor antipsychotica. Geen vuiltje aan de lucht als je die kunt betalen. Klop je echter bij de zorgverzekeraar aan, dan staat je een onvoorstelbare reactie te wachten. Namelijk die van afwijzing van vergoeding.
Terwijl psychiaters de patiënt aanmoedigen om de kwaliteit van hun leven te verbeteren, met name door resocialisatie te stimuleren, gaan zorgverzekeraars dit streven dwarsbomen. Het is reeds bewezen dat patiënten die, eerder dan tot nu toe gebruikelijk, stoppen met antipsychotica beter in staat zijn de broodnodige contacten met anderen aan te gaan en zo hun herstel bevorderen.
Anderzorg gaat zelfs zo ver om afbouwschema’s uit een onderzoek dat tot 2024 loopt (het HAMLETT-onderzoek) te misbruiken als ‘standaard’ . Deze schema’s laten de mogelijkheid van lagere doseringen, om voor ons onnavolgbare redenen, onbenut. Maar een lopend onderzoek inzetten als ‘richtlijn’ is werkelijk ongehoord.
https://www.trouw.nl/zorg/wie-psychotisch-is-moet-medicatie-nemen-een-andere-behandeling-is-er-niet-tijd-om-dat-te-veranderen~bdb1b38ed/
Pauline Dinkelberg