Minister Bruins liegt wederom over rol Zorginstituut Nederland

Reactie op Kamervragen (kenmerk 1638878-201016-GMT)

Op 17-1-2020 heeft dhr. van Gerven (SP) Kamervragen gesteld aan minister Bruins over de
(vermoedelijke) vooringenomenheid van het Zorginstituut Nederland (ZIN) en hun rol bij de
rechtszaak van de Vereniging Afbouwmedicatie tegen VGZ.
We kunnen helaas niets anders concluderen dan dat de minister wederom zelf liegt tegen de Kamer.

In een eerdere zaak kwam al aan het licht dat minister Bruins voorgelogen werd door Zilveren Kruis
en dat de minister de incorrecte informatie willens en wetens doorstuurde naar de Kamer. De
minister heeft dus ervaring met het verkeerd informeren van de Kamer. (zaaknummer 200.254.628
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden)

Helaas bleef het niet bij dit ‘incident’. Uit een ander WOB-onderzoek is naar voren gekomen dat het
ZIN actief betrokken is bij het niet vergoeden van de afbouwmedicatie.

Allereerst stelt de minister in zijn antwoord op vraag 2: “Zorgverzekeraars ondersteunen dit
document. Omdat partijen het eens zijn over de vergoeding van afbouwmedicatie, is er voor het
Zorginstituut geen reden om een standpunt in te nemen”.
De minister weet dat dit een pertinente leugen is anders zouden er geen rechtszaken, SKGZ-procedures, klachtentrajecten lopen tegen zorgverzekeraars. De zorgverzekeraars doen juist niet wat er in het Multidisciplinair Document staat. Het enige dat de minister probeert te doen is de boot afhouden en de kou uit de lucht te halen door te stellen ‘dat alles ok is’.

Het feit dat het ZIN geen standpunt zou hoeven innemen is dan ook strijdig met hetgeen ZIN zelf
verklaard heeft. ZIN heeft verklaard dat zij een standpunt in zullen nemen als blijkt dat er nog steeds
onduidelijkheid zou zijn na het Multidisciplinair Document. In de reactie van ZIN (kenmerk
2018041926) en (Position Paper aan de Vaste Commissie VWS 20-6-2019) is gesteld dat: “Het is primair aan de zorgverzekeraars om te bepalen of zorg aan de criteria voldoet en daarmee voor vergoeding uit het basispakket in aanmerking komt. Bij onduidelijkheid over de precieze inhoud van het basispakket kan het Zorginstituut een standpunt innemen over welke zorg tot het basispakket
behoort.”

Er staat inmiddels al ruim anderhalf jaar vast dat er onduidelijkheid is en dit betekent dat het ZIN een standpunt in zou moeten nemen. Dit weigert zij omdat dit tot volledige vergoeding zou leiden.
In tegenstelling tot hetgeen ZIN (en minister Bruins) zelf communiceert wordt er juist actief hulp
geboden aan zorgverzekeraars om de afbouwmedicatie niet te vergoeden. Advocaat van het ZIN
(Karin Siemeling) bespreekt zelf intern de hulp aan VGZ.

Waar het ZIN objectieve beoordelingen zou moeten uitvoeren schaart zij zich bij de zorgverzekeraars
en helpt zij hen om de afbouwmedicatie niet te vergoeden.

De minister stelt in antwoord op vraag drie “Van het Zorginstituut begrijp ik dat de advocaat van VGZ
in aanloop naar de rechtszaak contact heeft opgenomen met het Zorginstituut. Er heeft een
telefoongesprek plaatsgevonden tussen een medewerker van het Zorginstituut en de advocaat van
VGZ. Naar ik begreep is hierbij niet gesproken over betrokkenheid van het Zorginstituut bij de
procedure tussen VGZ en de Vereniging Afbouwmedicatie”.
Er staat vast dat dit onwaar is. Op 5-12-2018 vraagt Karin Siemeling ‘of ZIN contact moet zoeken met
VGZ’. Een dag later weet zij al te vertellen dat Melita van Mersch (advocaat VGZ) het ZIN
waarschijnlijk binnenkort zal benaderen. Er is dus contact geweest vanuit ZIN met VGZ om op die
manier te veinzen dat het initiatief vanuit VGZ gekomen zou zijn.

De verdere zinsnede “ zeker niet als we zelf betrokken zijn bij deze procedure. Dat zal misschien niet een naar buiten toe kenbare betrokkenheid zijn,  maar we hebben natuurlijk wel een belang bij een positieve uitkomst van het kort geding”  laat kraakhelder zien dat ZIN zelf betrokken is bij de
rechtszaak en dit achter de schermen (niet naar buiten toe kenbaar) wil houden.

In het vervolg van de antwoorden probeert de minister een situatie te schetsen waaruit zou blijken
dat de vergelijking met de kindertoeslagaffaire misplaatst is en dat beslissingen omtrent de
vergoeding kunnen worden aangevochten. Deze procedures zijn dusdanig ingericht dat de patiënt
hier nooit winnend uitkomt.
1. De zorgverzekeraar beslist of de medicatie vergoed wordt
 Er staat vast dat de zorgverzekeraars de medicatie niet willen vergoeden en dat zij voor
het afwijzen van vergoeding gesteund worden door ZIN.
2. Indien een zorgverzekeraar blijft volharden in niet vergoeden moet er wederom bij
dezelfde zorgverzekeraar een klacht ingediend worden.
 Wederom is het de zorgverzekeraar die beoordeelt of de medicatie vergoed wordt. Dit
leidt niet tot een andere beoordeling.
3. Indien de formele klacht ook niet tot vergoeding leidt kan men naar de Stichting Klachten
en Geschillen Zorgverzekeringen (SKGZ)
 De SKGZ is wettelijk verplicht om het ZIN om advies te vragen over de vergoeding. Dit is
dus dezelfde partij die bij stap 1 (en stap 2) ervoor heeft gezorgd dat de medicatie niet
vergoed wordt. Er is dus geen enkele mogelijkheid om een oordeel zonder ZIN te krijgen en
deze stap is in haar huidige vorm dus op voorhand al bepaald.
4. Indien een patiënt het niet eens is met een uitspraak van SKGZ dan kan de patiënt naar de
civiele rechter.
 Deze kosten zijn zeer hoog (duizenden euro’s) en wegen niet op tegen de vergoeding.
Immers, zodra de rechter besluit dat de medicatie vergoed moet worden dan kan de
zorgverzekeraar in hoger beroep . Zelfs als de zorgverzekeraar dit niet doet dan zijn de
gemaakte kosten (die patiënt nooit terugkrijgt) hoger dan de vergoeding die de
zorgverzekeraar zou moeten betalen. Deze stap leidt dus altijd tot verlies voor patiënt.

Er is zodoende een systeem ingericht waarbij de patiënt altijd veroordeeld is te verliezen. De minister
schermt zodoende met een irreële mogelijkheid om op die manier zijn straatje schoon te vegen.
Daar komt bij dat de tekst“Ik heb geen standpunt ingenomen over de vergoeding van
afbouwmedicatie en dat geldt ook voor het Zorginstituut” incorrect is. De minister heeft op basis van de informatie van Zilveren Kruis de Kamer geïnformeerd (en daarmee een standpunt
ingenomen) om de afbouwmedicatie niet te vergoeden.

Ook het feit dat het Zorginstituut geen standpunt heeft ingenomen is onjuist:
 Het ZIN heeft meegeholpen de afbouwmedicatie niet te vergoeden
 ZIN heeft zich in alle bindende adviezen aan SKGZ uitgesproken tegen vergoeding van
afbouwmedicatie. Een bindend advies is een standpunt.
 ZIN weigert zich formeel uit te spreken over de vergoeding uit het basispakket, terwijl ze wel
stelt dit te doen als er onduidelijkheid bestaat. Er is willens en wetens onthouding van
verantwoordelijkheid. Dit ingegeven door de collaboratie met de zorgverzekeraars.

NB. Zorgverzekeraars DSW en ENO behoren niet tot de genoemde zorgverzekeraars

Apeldoorn, 10 februari 2020

9 feb. 2020

Net als bij de Vereniging Afbouwmedicatie, komen er via het eSpreekuur van psychosenet veel vragen binnen .

We plaatsen hieronder de vacature voor een vrijwilliger bij eSpreekuur.

Wat is het eSpreekuur

Op het PsychoseNet eSpreekuur kunnen mensen laagdrempelig, gratis en anoniem vragen stellen aan verschillende experts op het gebied van psychose, stemming, medicatie, behandeling en herstel. Het eSpreekuur is een belangrijk en veel bezocht onderdeel van PsychoseNet, waar in de afgelopen jaren al duizenden mensen zijn geholpen met een professioneel en persoonlijk antwoord.

Wie zoeken wij?

We zijn op zoek naar vrijwilligers die zich specifiek willen inzetten binnen het eSpreekuur van PsychoseNet. Wekelijks komen hier 60-80 nieuwe vragen binnen die beoordeeld, geredigeerd en geplaatst moeten worden.

Wij zoeken iemand die:

• Ruimdenkend is en zich in de visie van PsychoseNet kan vinden;
• Ervaring met of kennis van psychische kwetsbaarheden en de GGZ heeft (hoeft zich niet te beperken tot psychose)
• Communicatief vaardig en tekstueel sterk is;
• Goed met een (eigen) computer/laptop overweg kan;
• Zijn of haar weg kan vinden op internet en social media;
• Enthousiast en leergierig is;
• Zelfstandig vanuit huis kan werken;
• 4-8 uur per week beschikbaar is, voor minimaal een half jaar;
• Ouder is dan 18 jaar.

Wat ga je doen?

De door onze ‘PsychoseNet Experts’ beantwoorde vragen binnen het eSpreekuur worden nooit automatisch op de site gepubliceerd. Ze worden stuk-voor-stuk beoordeeld op geschiktheid voor online publicatie en waar nodig geredigeerd. Als vrijwilliger binnen het eSpreekuur help je mee om de instroom van deze reeds beantwoorde vragen te verwerken en op PsychoseNet te publiceren.

Wat bieden we?

• Waardevol vrijwilligerswerk binnen hét online platform op het gebied van psychose en stemming;
• Een dynamische, online omgeving waar je veel kunt leren en bij kunt dragen;
• Training en begeleiding met betrekking tot je werkzaamheden;
• Werk dat je vanuit huis op je eigen pc/laptop uitvoert;
• Circa één dagdeel per halfjaar een teambijeenkomst in het UMC Utrecht;
• Reiskostenvergoeding en een vrijwilligersovereenkomst.

Lijkt het je leuk om als vrijwilliger een bijdrage te leveren aan PsychoseNet eSpreekuur?

Mail dan je motivatie en een korte beschrijving van jezelf naar redactie@psychosenet.nl o.v.v. ‘Vrijwilliger eSpreekuur’. Je ontvangt binnen twee weken een reactie.

Goed nieuws om iets nuttigs te doen met uw ervaringen!

TWEEDE KAMER WIL DAT ZORGVERZEKERAARS ERVARINGSDESKUNDIGHEID INKOPEN

04-02-2020 in Algemeen

In de contracten voor 2020 hebben zorgverzekeraars nog geen gebruik willen maken van de mogelijkheid om de inzet van ervaringsdeskundigen te bekostigen. Dat moet anders, vindt de Tweede Kamer.

Vandaag nam de Tweede Kamer met brede steun een motie aan om de inzetbaarheid van ervaringsdeskundigen te vergroten. Ervaringsdeskundigen geven een krachtig signaal dat je van een psychische aandoening kunt herstellen en zij spelen een belangrijke rol bij destigmatisering, zo schrijven de ondertekenende Kamerleden Antje Diertens (D66), Kelly Regterschot (VVD), Joba van den Berg (CDA), Léonie Sazias (50PLUS) en Attje Kuiken (PvdA).

Verzekeraars benutten mogelijkheid niet
Vorig jaar creëerde de NZa de ruimte om de inzet van ervaringsdeskundigen in de contractering mogelijk te maken. Ondanks nadrukkelijke verzoeken van ggz-aanbieders hebben zorgverzekeraars daar nog geen gebruik van willen maken. GGZ Nederland had daar onlangs bij de Tweede Kamer melding van gemaakt. De motie roept de regering nu op met zorgverzekeraars in gesprek te gaan, met als doel de inzetbaarheid van ervaringsdeskundigen te vergroten. De staatssecretaris zal ggz-aanbieders daarbij gaan betrekken.

Een hoopgevend artikel in Medisch Contact van 31 januari 2020.

Een voorbeeld wat navolging verdient!

Oud-huisartsen starten Depresso Café in Delft

1 reactie

Twee gepensioneerde huisartsen uit Delft starten in hun stad een ontmoetingsochtend over depressie in een café van een kunstenaar, die de ochtend Depresso Café heeft gedoopt.

ADVERTENTIE

De gepensioneerde huisartsen Ron Glotzbach en Wim Wierema drinken na hun gezamenlijke fietstochten vaak koffie in het café Uit de kunst van kunstenaar Tijn Noordenbos. Onderwerp is meestal: geestelijke gezondheidszorg in de eerste lijn. Als eerste lichting van de huisartsenkaderopleiding ggz in 2002 hebben ze wat gepionierd op dit gebied. Met het in dienst nemen van hun POH-ggz waren ze een van de eersten in Nederland. Via nascholingen en symposia probeerden ze afgelopen jaren de interesse voor de geestelijke gezondheidszorg in de eerste lijn aan te wakkeren. Ze wilden de Delftse huisdokter sensitiever maken voor onderliggende psychische factoren bij somatische klachten en de kwaliteit van de behandeling binnen de huisartsenpraktijk vergroten.

Aan de koffie ontstond het idee om een inloopcafé te organiseren voor Delftenaren met vragen over bijvoorbeeld depressie. Glotzbach: ‘We willen een plek bieden waar mensen kunnen praten over hun somberheid, depressieve klachten zonder dat er een DSM-diagnose nodig is. Dus een gesprek van mens tot mens en niet van hulpverlener tot patiënt.’ Het streven is ‘laagdrempeligheid’, zegt Glotzbach. ‘Psychische problemen kunnen het gevolg zijn van psychosociale problemen en worden soms te veel gemedicaliseerd, waardoor de focus van de hulp verkeerd is. Ook is er veel schaamte en een gevoel van falen waardoor mensen geen hulp durven vragen.’ Hij hoopt dat mensen zich iets lichter voelen als ze hun verhaal kunnen doen en contact leggen met anderen.

Glotzbach hoort regelmatig dat mensen die voor een psychische aandoening behandeld zijn, zich niet gehoord hebben gevoeld. Hij denkt dat patiënten vaak niet op de juiste plek worden behandeld. ‘De keus tussen een behandeling door de POH-ggz, generalistische basis-ggz of specialistische ggz is niet eenduidig’, zo concludeert hij in zijn werk als supervisor in de huisartsenopleiding. Daarbij ziet Glotzbach dat het voor de POH-ggz die vaak als sociaalpsychiatrisch verpleegkundige is opgeleid, niet altijd makkelijk is de tweedelijnsbril af te zetten. Dan is een verwijzing naar de tweede lijn bijvoorbeeld eigenlijk niet nodig, maar moet er schuldsanering, huisvesting of relatietherapie komen. De kwaliteit van verwijzen zou toenemen met betere samenwerking tussen huisarts en POH, denkt Glotzbach.

Zowel de uitbatende kunstenaar als oud-huisarts Wim Wierema hebben zelf ervaren wat een depressie is. In een interview met het Algemeen Dagblad zegt Wierema te hopen met het café iets te doen aan ‘de afstand die veel mensen die met problemen rondlopen, voelen tot de geestelijke gezondheidszorg. Dan is het misschien goed om in een veilige omgeving als een café met ernst en humor over je probleem te praten. Een beetje lachen om je eigen treurigheid, en die met een beetje afstand bekijken, dat kan het wat minder zwaar maken.’

Het depressiegala was te volgen via een live-stream.

Het depressiegala van 20 januari 2020 was te volgen via een live-stream.

Het depressiegala van 20 januari 2020 was te volgen via een live-stream                                                  https://www.youtube.com/watch?v=rwh6SI7KDYE

Q & A Vergoedingen

Q Vergoedt VGZ nu afbouwmedicatie?

A VGZ is veroordeeld tot het vergoeden van de afbouwmedicatie indien de arts en
patiënt dit overeenkomen. De patiënt heeft dus recht op vergoeding. Hoe VGZ
haar vergoedingssysteem inricht is nog niet bekend. Zodra dit bekend is zal dit
z.s.m. bekend gemaakt worden.

Q Welke formulieren kan ik gebruiken voor de aanvraag?

A Deze vindt u op www.taperingstrip.nl Maak kopieën van hetgeen u naar de
verzekeraar opstuurt

Q Wat kan ik doen als vergoeding wordt afgewezen?

A 1. Let er op dat u de afwijzing op schrift krijgt. Mocht u gebeld worden; vraag
dan om schriftelijke bevestiging.
2. U kunt de afwijzingsbrief doorsturen naar
info@verenigingafbouwmedicatie.nl Zo kunnen we zien hoe VGZ het beleid
uitvoert.
3. Uw recht op vergoeding kunt u in stand houden door een zg. ‘stuitingsbrief’
te sturen. Het concept kunt u aanvragen via info@verenigingafbouwmedicatie.nl

Q Hoe gaat het nu verder?

A De Vereniging vraagt VGZ om meer duidelijkheid over hun opvatting van het
vonnis.
Zeker is dat de rechter heeft geoordeeld dat zij afbouwmedicatie moeten
vergoeden en dat vloeibare doseringen niet langer verplicht gesteld mogen
worden.

Q Hoe zit het met de andere zorgverzekeraars?

A Daar is nog geen duidelijkheid over. DSW en ENO vergoeden wel
afbouwmedicatie. Voor de meeste accurate informatie over de vergoeding van de
afbouwmedicatie kunt u een mail sturen naar
info@verenigingafbouwmedicatie.nl of kijken op de site van de Regenboog
Apotheek onder het kopje Zorgverzekeraars.

Oproep; staat een vraag en antwoord er niet bij; mail dan gerust naar
info@verenigingafbouwmedicatie.nl
Ook voor suggesties en correcties bent u van harte welkom!

Rechter: VGZ moet wél taperingstrip vergoeden

13-01-2020; Farmaceutisch weekblad

Zorgverzekeraar VGZ mag de vergoeding van magistraal bereide afbouwmedicatie voor antidepressiva niet weigeren met als reden dat geregistreerde
medicatie in vloeibare vorm volstaat. Dat oordeelde de rechter in een geschil tussen VGZ en de Vereniging Afbouwmedicatie.
Volgens de Rechtbank Gelderland, die eind december uitspraak deed in dit kort geding, moet VGZ ook de magistraal bereide
afbouwmedicatie – in de vorm van taperingstips – vergoeden als de behandelend arts van mening is dat het voor een patiënt
niet passend is zijn antidepressiva af te bouwen met geregistreerde geneesmiddelen. VGZ mag dit niet toetsen, ook niet
achteraf.
Een magistraal bereide taperingstrip bestaat uit een medicatierol met 28 dagdoseringen in de vorm van tabletten of capsules,
waarbij de dosis werkzame stof elke dag lager is. Met een of meer taperingstrips kan het medicijngebruik in een aantal weken
of maanden worden afgebouwd. Deze magistrale bereiding wordt geleverd door de Regenboog Apotheek.
Kernvraag in deze zaak is of, en zo ja in hoeverre, de taperingstrips vergoed moeten worden door VGZ. Volgens de
Vereniging Afbouwmedicatie, die de belangen behartigt van patiënten die op een verantwoorde wijze willen afbouwen, handelt
de zorgverzekeraar onrechtmatig door zijn verzekerden de vergoeding van deze afbouwmedicatie te onthouden. De
vereniging eist dan ook dat de zorgverzekeraar de taperingstrips in alle gevallen vergoedt.
Rationele farmacotherapie
De rechter geeft aan dat verzekerden aanspraak kunnen maken op bereide geneesmiddelen, mits het rationele
farmacotherapie betreft, maar in de wet is daarvan geen definitie opgenomen. Volgens de vereniging moet daarbij het
internationaal gebruikte criterium worden gevolgd van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), dat niet de eis kent dat de
effectiviteit van een geneesmiddel moet blijken uit de wetenschappelijke literatuur.
VGZ betwist dat deze definitie leidend is en verwijst naar de definitie die Zorginstituut Nederland (ZIN) hanteert in het Farmacotherapeutisch Kompas. Die stelt dat
de effectiviteit moet blijken uit de literatuur, en dat de behandeling ook het meest economisch is voor de zorgverzekering. Omdat zin de grenzen bewaakt van het
verzekerd pakket, volgt ook de rechter deze definitie.
Onderbouwing
Voor de effectiviteit van afbouwdoseringen antidepressiva ontbreekt wetenschappelijk onderzoek, maar het multidisciplinair document Afbouwen SSRI’s en SNRI’s,
dat in 2018 is opgesteld door diverse beroepsgroepen waaronder knmp en nhg, biedt daarvoor volgens de rechter voldoende onderbouwing. Omdat de
taperingstrips afwijken van het afbouwschema zoals beschreven in dit document komen die niet in aanmerking voor vergoeding, redeneert VGZ.
In een eerder geschil tussen de zorgverzekeraar en de vereniging stelde de rechter vorig jaar dat VGZ voldoende tegemoet komt aan de behoeften van patiënten
door alleen bepaalde in de handel verkrijgbare afbouwmedicatie in vloeibare vorm te vergoeden. Nu oordeelt de rechter dus anders: VGZ moet de taperingstrips
vergoeden als de behandelend arts daarvoor kiest.