Categorie: Geen categorie

Apeldoorn, 7 december 2021

Een afwijzing krijgen van de vergoeding van afbouwmedicatie hakt er bij veel mensen behoorlijk in.

Zoals bij deze mevrouw op leeftijd die ons gevraagd heeft haar brief  aan Menzis te verspreiden.

Het is al zo lang bekend dat stoppen met medicatie zoals antidepressiva voor meer dan de helft van de patienten gepaard gaat met klachten. Sinds 2015 is daar een oplossing voor in de vorm van lagere dorseringen in taperingstrips. In 2018 kwam er een document waarin staat hoe met afbouwen van 7 antidepressiva kan worden omgegaan.

Maar sinds een fabikant van paroxetine al in 2005 aangaf dat voor afbouwen lagere doseringen nodig zijn, krijgen patienten anno 2021 nog steeds botte afwijzingsbrieven als zij samen met hun arts keizen voor een veilige afbouw m.b.v. taperingstrips. Minstens zestien jaar worden mensen dus de dupe van dit onmenselijke gedrag van zorgverzekeraars (behalve DSW en ENO)

Er is nog wel wat bizars aan de hand; tijdens de eerste zitting in onze rechtszaak in januari 2019 beweerde VGZ nog dat ‘het maar om enkelen patienten zou gaan’.

Patienten die met een paar honderd euro veilig kunnen afbouwen m.b.v. taperingstrips.

Eind 2020 wordt plotseling duidelijk gemaakt dat het probleem zo groot is en er een speciale ‘afbouwpoli’ geopend wordt.

De minmale prijs van een behandeling daar is 1200 euro. Bovendien; hoeveel van de minstens 60.000 mensen die per jaar willen afbouwen kunnen zij helpen? Wat moet de huisarts/psychiater met alle overigen als geschikte afbouwmedicatie halsstarrig onvergoed blijft?

Intussen blijven mensen brieven krijgen van zorgverzekeraars waarin de smoezen om niet te hoeven vergoeden afwisselend worden ingezet. Consequent liegen blijkt nog best moeilijk te zijn; vaak spreken ze zichzelf tegen in dezelfde brief of in opeenvolgende brieven.

Tot zover een nog vrij afstandelijke opsomming van de idiote gang van zaken rond vergoeding van afbouwmedicatie. Dat verandert als je zo’n brief werkelijk onder ogen krijgt en ziet wat het doet met iemand. De patient die in deze e-mail aan ons aan het woord komt heeft gevraagd of wij haar verhaal met zoveel mogelijk mensen willen delen.

Weet dat de Vereniging Afbouwmedicatie klaarstaat voor patienten en zorgverleners en dat wij doorgaan met vechten totdat gerechtigheid zal zegevieren.

Pauline Dinkelberg, voorzitter VA

Apeldoorn, 3 december 2021

We zijn bang dat het gebruik van antidepressiva onder jongeren in deze tijd gaat toenemen, zonder dat ze op tijd overwegen om ermee te stoppen. En als ze daadwerkelijk willen stoppen,  ze niet (als dat nodig blijkt) de juiste medicatie krijgen om dat op een veilige manier te doen.

Bewustwording is een hierin een belangrijke stap! We zijn daarom heel blij met het onderzoek van Jara, die in vwo-6 antidepressiva als onderwerp voor haar profielwerkstuk heeft gekozen!

Neem de kleine moeite om haar enquete in te vullen! De veranderingen zullen vanuit ons, patienten, moeten komen!

Jara Scholte heeft een link gedeeld.

                           

                                          https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScc1GL2ARLkrT5c75zhDwTUgj-  iX668F1vUBFXIiCmZYeyyEg/viewform

  · 14 u  · 2/12/21 op facebookpagina van Langzaam en Verantwoord Afbouwen antidepressiva en benzodiazepines

Apeldoorn, 2 december 2021

We berichtten eerder deze week dat het vonnis van 30 november jl. patienten en dokters in problemen brengt. Want alleen DSW en ENO (de laatste voor een aantal antidepressiva) vergoeden t.n.t. taperingstrips op maat.

Op termijn hebben we gelukkig wel wat aan deze uitspraken; vandaar ons bericht hieronder:

De  twee uitspraken in onze rechtszaak tegen VGZ (vergoeding taperingstrips ja/nee) blinken niet uit in klare taal. We menen er daarom goed aan te doen e.e.a. voor u te verduidelijken.

Rechtbank Gelderland heeft op 30 november gelijktijdig uitspraak gedaan in twee hoger beroepen tussen de Vereniging Afbouwmedicatie en VGZ over de vergoeding van afbouwmedicatie. Omdat beide vonnissen inhoudelijk complex zijn wil de Vereniging voldoende tijd nemen om die goed te bestuderen. Voor nu willen we u informeren door de belangrijkste dingen kort op een rijtje te zetten.

De belangrijkste zaak was het vervolg op de bodemprocedure van 19 december 2019. Hierin was bepaald dat afbouwmedicatie werkzaam en effectief is en vergoed dient te worden als die het meest economisch (goedkoopst) is. VGZ was tegen deze uitspraak in hoger beroep gegaan. Het Hof heeft nu opnieuw vastgesteld dat afbouwen in stappen per week (volgens Tabel 3 uit het Multidisciplinair Document) en afbouwen in stappen per dag (zoals dat met behulp van taperingstrips mogelijk is) allebei werkzaam en effectief zijn. Beide manieren van afbouwen zijn met taperingstrips mogelijk. Zorgverzekeraars DSW en ENO vergoeden afbouwen in stappen per dag sowieso en de overige zorgverzekeraars moeten dit vergoeden als de gekozen manier het meest economisch is.

Over de vraag of afbouwen met Taperingstrips het meest economisch is voor de zorgverzekeraar deed het Hof geen uitspraak. De Vereniging zal hiervoor daarom mogelijk helaas opnieuw naar de rechter moeten stappen. De Vereniging vindt betreurenswaardig en ook moeilijk te begrijpen omdat over die kosten al duidelijkheid is. Dit is namelijk al nagerekend in de uitzending van Kassa van 2 oktober Weigering vergoeden afbouwmedicatie door verzekeraars discutabel. Daarin bleek dat afbouwmedicatie in Taperingstrips, waarin de dosis in stappen per dag kan worden verlaagd, goedkoper is dan afbouw in stappen per week. VGZ zou er daarom verstandig aan doen om afbouwmedicatie te vergoeden, maar lijkt er toch voor te willen kiezen om dit zo lang mogelijk niet te doen.

De belangrijkste uitkomst van de tweede rechtszaak is dat VGZ van het hof nu aan voorschrijvers mag vragen om afbouw met behulp van vloeibare medicatie te overwegen, wat volgens de eerdere uitspraak, waartegen hoger beroep was ingesteld, niet mocht. Uit de uitspraak van het Hof volgt echter ook dat wanneer de arts onderbouwt dat afbouw met vloeibare medicatie voor een patiënt niet geïndiceerd VGZ afbouw met behulp van taperingstrips wel dient te vergoeden omdat het oordeel van de arts, ook volgens eerdere rechterlijke uitspraken, zwaarder weegt dan het oordeel van de geneeskundig adviseur van de zorgverzekeraar.

Vereniging Afbouwmedicatie had gehoopt dat de strijd nu gestreden zou zijn, maar door de opstelling van VGZ is er nog een rechtszaak nodig om vast te leggen wat in principe al bekend is, namelijk dat afbouwen met Taperingstrips (zowel met afbouw per week als met afbouw per dag) goedkoper is dan de middelen die VGZ momenteel wel sowieso vergoedt.

Vereniging Afbouwmedicatie zal u op de hoogte houden over de ontwikkelingen.

Wilt u uw recht op vergoeding handhaven? Stuur uw zorgverzekeraar dan de stuitingsbrief (aangtekend a 9 euro of per e-mail)

Pauline Dinkelberg, voorzitter

Apeldoorn, 1 december 2021

https://verenigingafbouwmedicatie.nl/wp-content/uploads/2021/12/foto-voor-mama.png

Verdrietig en onthutst is de Vereniging Afbouwmedicatie na het lezen van de uitspraken van het Hof in onze rechtszaak tegen VGZ.

Zowel patiënten als dokters komen in de knel.

Nu op-maat behandeling met taperingstrips ( bewezen effectief)uitgesloten wordt van vergoeding, zullen patiënten die hierop aangewezen zijn, hun antidepressiva moeten blijven slikken. Wat wel vergoed wordt is een one-size-fits-all- schema waarvoor wetenschappelijk bewijs ontbreekt.

Stel dat een patiënt met dit schema de 0 mg niet haalt binnen de 8 weken die onder de vergoeding vallen en blijft steken op 5 mg;  mag een arts dan weer recepten gaan schrijven voor 37.5 mg?

Die 37,5 mg is de laagste dosering die farmaceuten maken en die een arts mag voorschrijven bij een depressie. Maar deze indicatie is niet (meer) van toepassing op een patiënt die al tot 5 mg heeft kunnen afbouwen.

Dus; wie gaat deze recepten schrijven? De rechters misschien?

https://uitspraken.rechtspraak.nl/InzienDocument/GetPdf?ecli=ECLI%3ANL%3AGHARL%3A2021%3A10876
https://uitspraken.rechtspraak.nl/InzienDocument/GetPdf?ecli=ECLI%3ANL%3AGHARL%3A2021%3A10875

Eindoordeel SKGZ

Apeldoorn, 25 november 2021

Het is heel belangrijk om te bezien of het verstandig en haalbaar is om over te stappen naar een andere zorgverzekeraar, die taperingstrips wel vergoedt(DSW en ENO (de laatste alleen voor 7 antidepressiva). Maar ook uw vrijgevestigde psychiater blijft vergoeden.

Kijk ook na de uitspraken (waarschijnlijk 30 nov. a.s.) in onze rechtszaak of uw zorgverzekering het beleid t.a.v. afbouwmedicatie aanpast.

Voor degenen die een klacht hebben ingediend, een SKGZ- en/of een tuchtzaak hebben lopen, een stuitingsbrief hebben opgestuurd; is het belangrijk onderstaande te weten:

Alles wat er ingediend is blijft bij de oude zorgverzekeraar.

Immers, er is voor die zorgverzekeraar gekozen voor de periode van één jaar en de behandeling heeft in dat jaar (en dus bij die zorgverzekeraar) plaatsgevonden. Alle klachten/brieven/aanvragen hebben dus betrekking op die behandeling in dat jaar en heeft dus betrekking op de zorgverzekeraar van dat jaar.

Dat wil overigens niet zeggen dat het opgebouwde dossier ‘vervalt’ als men overstapt van zorgverzekeraar. Het dossier moet actief blijven (zeker als een stuitingsbrief verzonden is) voor de in de polisvoorwaarden staande periode. Dit is meestal 1-2 jaar. Echter, met een stuitingsbrief is dit dus langer (ik meen 5 jaar).

Dus als iemand van bijvoorbeeld VGZ (waar in 2021 een deel is afgebouwd) overstapt naar DSW (waar in 2022 verder wordt afgebouwd) dan blijft het dossier bij VGZ actief en kan men, zeker na een positieve uitspraak, altijd aanspraak maken op de vergoeding van de zorg uit de VGZ-tijd.

Een nieuw recept is niet nodig. Regenboog (maar elke andere apotheek ook) levert de medicatie door op basis van het persoon. De apotheek zoekt uit welke zorgverzekeraar daarbij hoort.

Voorbeeld:

Iemand heeft in 2021 (VGZ verzekerd) van 75-37,5mg afgebouwd en wil in 2022 (DSW verzekerd) afbouwen van 37,5-10 en van 10-0. Dan levert de apotheek deze medicatie uit en in 2022 worden de eerste twee strips automatisch bij DSW gedeclareerd. Indien het meer dan twee strips zijn is wel een machtiging bij DSW nodig (zoals altijd het geval was).

De behandeldatum (zoals op de factuur) is dus leidend voor welk deel van een dossier bij welke zorgverzekeraar blijft.

(Aan deze informatie kunt u geen rechten ontlenen.)

Mail ons via info@verenigingafbouwmedicatie.nl als u ergens tegenaan loopt!

Pauline Dinkelberg, voorzitter.

Apeldoorn, 21 november 2021

De Vereniging Afbouwmedicatie luistert goed naar wat artsen en patienten ons vertellen. Velen vermoeden dat de arts bij de zorgverzekeraar er grote moeite mee zal hebben om met zijn (artsen)geweten in het reine te komen als hij de medische noodzaak van afbouwmedicatie moet negeren om tot een afwijzing van de vergoeding te komen.

Dat laat onverlet dat zo’n arts (eind)verantwoordelijk is voor zo’n afwijzing. Ook als een andere medewerker de afwijzingsbrief ondertekent!

Wij willen gedupeerde patienten helpen om deze handelswijze voor te leggen aan het Tuchtcollege. Een voorbeeldbrief vindt u hier.  Onderaan dit bericht leest u meer over het invullen van deze brief.

Gisteravond kwam er weer zo’n bericht binnen waar patienten en  voorschrijvende artsen letterlijk niet goed van worden.

Een psychiater wil een patient behoeden voor opnieuw een opname (duur, vermijdbaar,traumatisch) in een psychiatrisch ziekenhuis vanwege heftige onttrekkingsverschijnselen  en besluit samen met patient om de volgende afbouwpoging van een antidpressivum  meer geleidelijk te laten verlopen met behulp van taperingstrips.

Maar de arts bij de zorgverzekeraar vindt dat hij opnieuw moet gaan afbouwen met de gebleken te hoge doseringen, want dit medicament zou geen risico geven op ontrekkingsverschijnselen.

Als dat zo is; waarom heeft dezelfde zorgverzekering dan wel die dure opname vergoed? Het is volgens de arts van de zorgverzkeraar toch uitgesloten dat onttrekkingsverschijnselen optreden bij dit medicijn?

Invullen van de brief:

Welk tuchtcollege?

Zie: https://www.tuchtcollege-gezondheidszorg.nl/over-de-tuchtcolleges

Wie is de adviserend arts of apotheker?

De naam van de verantwoordelijk arts of apotheker staat vaak niet vermeld onder de afwijzingsbrief. De zorgverzekeraar is verplicht een arts voor deze functie in dienst te hebben, dus u kunt zijn/haar naam opvragen bij uw zorgverzekeraar.

Meld ons als u langer dan 10 dagen op het antwoord wacht.

9.Afbouwtraject

Hier vult u in welke taperingstrips u hebt gebruikt.

Bijvoorbeeld:   1. Paroxetine 10 mg naar 3 mg

2. Paroxetine 3 mg naar 0 mg

Kijk op www.taperingstrip.nl welke magistrale bereidingen er  in deze strips zitten. Voor paroxetine zijn dat alle tabletten kleiner dan 10 mg, want deze dosering kunt u via uw eigen apotheker als geregistreerd geneesmiddel krijgen.

In dit voorbeeld zijn dat tabletten van 0,1      0,5      1        5 mg

Komt u er niet uit?  Vraag het ons via info@verenigingafbouwmedicatie.nl

17. Bijsluiter

Deze vindt u bij de Geneesmiddeleninformatiebank van het CBG (College ter Beoordeling Geneesmiddelen)

Bijv.  voor venlafaxine: https://www.geneesmiddeleninformatiebank.nl/nl/rvg110083

U kiest vervolgens ‘Patientenbijsluiter’

9.Onderbouwing

Een recept voor een geneesmiddel is een medische verklaring op zich. De arts bij de zorgverzekeraar dient navraag te doen bij uw behandelaar om te beoordelen of deze zich aan de richtlijnen/beroepsnorm heeft gehouden.

Misschien heeft uw arts de moeite genomen al bij voorbaat een onderbouwing te schrijven t.b.v. de medisch adviseur.

En/of  heeft hij/zij de pagina ‘medische noodzaak’  van de bestelset op www.taperingstrip.nl ingevuld en eventueel  opgestuurd naar de Regenboogapotheek en/of de zorgverzekeraar.

Komt u er niet uit? Mail ons via info@verenigingafbouwmedicatie.nl

16. Eindoordeel

We kunnen ons voorstellen dat het lastig kan zijn het eindoordeel van de zorgverzekeraar te herkennen; de meeste brieven die u achtereenvolgens krijgt lijken verdacht veel op elkaar.

Twijfelt u? Mail ons via info@verenigingafbouwmedicatie.nl

Pauline Dinkelberg, voorzitter

Zie brief

Apeldoorn, 20 november 2021

Wat is er nou zo misdadig aan praktijken als die van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa)?

Het kan niet toevallig zijn dat juist mensen getroffen worden die niet in staat zijn het, tot waanzin drijvende, van kastje-naar-muur-bedrijfsmodel  het hoofd te bieden.

Veel (ex-) gebruikers van psychofarmaca, zoals antidepressiva, hebben al een duur lesje geleerd wat betreft het omgaan met de machteloosheid in het contact met onder meer de overheid en haar instituten, die zeggen dat ze er zijn om de zorg te verbeteren.  Hebben ervaren dat je er als burger, als patient vaak alleen voor staat.

Hun vechtlust, maar ook hun vechtkracht is behoorlijk getemperd door de medicatie. Gezien de vaak lange weg die ze hebben afgelegd om het leven beter aan te kunnen of op z’n minst beter te  kunnen verdragen, zien ze een protest tegen de werkwijze van een moloch als de NZa als te risicovol voor hun gezondheid.

Na de zitting van onze rechtszaak op 5 oktober 2019, waarin de rechters hoorden dat veel patienten een geleidelijke afbouw met veelal stappen per dag nodig hebben en dat vloeibare doseringen te veel risico met zich meebrengen, zagen zorgverzekeraars de bui hangen. Hoe nog verzekerden afserveren in de tijd tot het vonnis?

Daar  ‘hadden ze het volgende op gevonden’: niet antwoorden op hun brieven met de aanvragen van artsen. Soms zelfs na maanden zeggen dat de aanvraag zoek was geraakt!

Maandenlang (soms 6!) hielden ze mensen aan het lijntje. Na het vonnis van 19/12/19 kwam de beschadigende smoezenmachine van copy-paste-brieven weer op gang.

Deze gang van zaken tart elke regel die gaat over de communicatie met verzekerden en bovenal de regel van fatsoen.

Niet wetend of afbouwmedicatie vergoed zou worden, moesten patienten hun medicatie blijven slikken.

De Vereniging Afbouwmedicatie heeft deze problematiek gemeld bij de NZa. Vervolgens werd de eis gesteld dat wij voorbeeld- brieven zouden moeten doorsturen. Omdat we niet op ons achterhoofd zijn gevallen (je krijgt 100 euro als ik 2 eieren op je hoofd mag breken; NZa laat het dan bij 1) vroegen we naar het minimum aantal. Op die simpele vraag kregen we nooit antwoord.

NZa heeft die voorbeelden helemaal niet nodig; zij zijn bevoegd om onderzoek te doen bij zorgverzekeraars.

Dat ze dit hebben nagelaten is voor veel patienten een bevestiging van hun indruk er alleen voor te staan.

Wij komen uiteraard op voor hun belangen en veel dokters met ons! Maar wat betreft de overheid en de zorgverzekeraars kan ik niets inbrengen tegen deze conclusie.

Pauline Dinkelberg, voorzitter VA

.

Apeldoorn, 17 november 2021

Wat het moeilijkst te verteren is, is de onophoudelijke stroom afwijzingsbrieven die onder verantwoordelijkheid van artsen bij de zorgverzekeraar op de mat van patienten ploffen. (Lees hier wat er mis is in de voorbeeldbrief)

Veel patienten voelen zich in de steek gelaten door een vertegenwoordiger van een beroepsgroep (artsen), waarvan ze dat niet (mogen) verwachten.

Dat de zorgverzekeraar op zo weinig mogelijk vergoeden uit is, valt nog enigszins te volgen. Maar dat een arts totaal geen oog blijkt te hebben voor de problemen die afbouwen van bijv. antidepressiva met zich meebrengt, is ongelofelijk.

Het streven om gezonder te worden wordt gefnuikt op een zeer pijnlijke manier. De kracht die patienten kunnen opbrengen om het ongewisse, best enge afbouwen aan te gaan wordt op de proef gesteld. Het is bepaald geen opsteker voor het herwinnen van zelfvertrouwen.

Omdat dit voor een rechtgeaarde arts moet schuren aan alle kanten en vloekt met alles wat een dokter wil voor zijn patienten, bedienen zij zich van gevoelloze copy-paste brieven, waarin de medische noodzaak die hun collegae (huisartsen, psychiaters) hebben vastgesteld onbesproken, laat staan bestreden, wordt.

Pauline Dinkelberg, voorzitter

Apeldoorn, 15 november 2021

Brief die vandaag, 15 november, verstuurd wordt naar de Vereniging Artsen Volksgezondheid en alle artsen in dienst als medisch adviseur bij zorgverzekeraars.