Miljardenclaim opiatencrisis

vandaag, 7 augustus 2019, in Volkskrant;

NIEUWS PIJNSTILLEREPIDEMIE VS

Distributeurs verslavende pijnstillers bieden miljardenschikking aan voor opiaten-epidemie VS

Drie bedrijven die in de Verenigde Staten claims aan hun broek hebben gekregen voor het verspreiden van verslavende pijnstillers, hebben een voorstel gedaan voor een schikking van negen miljard dollar. Met dat bedrag willen McKesson, Cardinal Health en AmerisourceBergen afkomen van schadeclaims van 35 staten die hen medeverantwoordelijk stellen voor de ‘opiaten-epidemie’ die jaarlijks tienduizenden Amerikanen het leven kost.

Ex-verslaafde Jason Boyd en zijn 6-jarige dochter in hun huis in het zuidwesten van Virginia, waar opiaten veel slachtoffers eisen. Beeld The Washington Post/Getty Images

Het is nog de vraag of de staten akkoord zullen gaan met het aanbod. Tot nog toe eisen ze ruim 40 miljard euro. De drie bedrijven zijn samen verantwoordelijk voor een groot deel van de distributie van receptmedicijnen voor Amerikaanse apotheken. Volgens de aanklagers zouden de distributeurs de apotheken hebben overspoeld met krachtige pijnstillers waaraan veel Amerikanen verslaafd zijn geraakt, hoewel ze konden weten dat de aantallen pillen per inwoner veel te hoog waren.

100 tot 170 pillen per inwoner

In sommige districten in Ohio en Kentucky werden jaarlijks per inwoner 100 tot zelfs 170 pillen met morfineachtige pijnstillers, zoals oxycodon en fentanyl, geleverd. In Mingo County in de staat West Virginia lag het aantal nog hoger: daar leverden distributeurs jaarlijks maar liefst 203 pillen per inwoner. De verslavingsepidemie sloeg vooral toe in arme streken waar de werkloosheid hoog is als gevolg van de sluiting van kolenmijnen en staalfabrieken. Gevolgen waren gebroken gezinnen en ontwrichte gemeenschappen.

Naast de procedures die een reeks Amerikaanse staten hebben aangespannen, lopen er ook nog rechtszaken van lokale overheden. Amerikaanse analisten schatten dat de totale kosten voor de geneesmiddelensector kunnen oplopen tot een bedrag van misschien wel 100 miljard euro.

De tabaksindustrie sloot in de jaren negentig van de vorige eeuw een kolossale schikking met de Amerikaanse staten op grond waarvan die nu al zo’n 150 miljard euro hebben gekregen. Een groot deel van dat geld is opgegaan aan het aanleggen van wegen en bruggen of het aanvullen van de pensioenkassen voor leraren en ander overheidspersoneel. Maar de bedoeling is dat de schadevergoedingen nu zullen worden gebruikt voor het bestrijden van de opiaten-epidemie

Ook zorgverzekeraars verantwoordelijk voor oxycodon-epidemie

In nrc van 1 augustus 2019, onze ingezonden brief;

Weer een bericht over de heikele oxycodon-kwestie (Klinieken zien aantal verslaafden aan pijnstillers verdrievoudigen, 29/7). Dit keer wordt de enorme toename van het aantal aan dit middel verslaafde patiënten die zich melden bij de verslavingsklinieken belicht. Een verdrievoudiging in zes jaar. En dat is pas het begin. De farmaceut die het op agressieve wijze in de markt heeft gezet, de voorschrijvers die de leugen geloofden dat het niet verslavend zou zijn, en de dokters die klakkeloos herhalingsrecepten blijven ondertekenen, zouden de boosdoeners zijn. Zorgverzekeraars blijven vooralsnog buiten schot. Ik heb me laten vertellen dat zij de partij zijn die ziekenhuizen letterlijk ‘afrekenen’ op de uitkomsten van de pijnscores van patiënten. Een perverse prikkel om patiënten met zo weinig mogelijk pijn, maar wel met een potentiële verslaving, uit te zwaaien bij ontslag.

Als patiënten vervolgens van de oxycodon af willen, maken zorgverzekeraars het nog bonter door afbouwmedicatie niet te vergoeden. Deze medicatie maakt het mogelijk in kleine stapjes te minderen en te stoppen. Zorgverzekeraars weigeren dit, onder meer onder het mom dat ‘afbouwmedicatie niet het meest economisch is’. Een veel duurdere opname in een verslavingskliniek wel?

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/08/01/ook-de-zorgverzekeraar-is-verantwoordelijk-voor-oxycodon-epidemie-a3968780

Klinieken zien aantal verslaafden aan pijnstillers verdrievoudigen

Klinieken zien aantal verslaafden aan pijnstillers verdrievoudigen.(NRC 29/7/19)

Afkickklinieken behandelen steeds meer personen die verslaafd zijn aan zware pijnstillers. In zes jaar is het aantal verslaafden van vijf klinieken verdrievoudigd: van 92 naar ruim 292. Dit blijkt uit een rondgang van NRC langs de verslavingszorgorganisaties, met klinieken in onder meer Leeuwarden, Arnhem, Zoetermeer en Almelo. De stijging zet dit jaar door: in de eerste helft van 2019 zijn 252 verslaafden aangemeld.

Behandelaars spreken van een „nieuwe groep verslaafden”. Ze vrezen dat de groep snel zal groeien en voor problemen kan zorgen in de afkickklinieken, die kampen met personeelstekort. Volgens Albert Dahan, hoogleraar anesthesiologie aan het Leids Universitair Medisch Centrum, is tien procent van de Nederlanders vatbaar voor verslaving. Hij schat het aantal mensen dat verslaafd is aan zware pijnstillers op „duizenden”.

Tussen 2010 en 2017 steeg het aantal gebruikers van zware medicatie van 650.000 tot één miljoen, volgens cijfers van de Stichting Farmaceutische Kengetallen. 450.000 van hen nemen oxycodon, een opioïde die qua chemische samenstelling lijkt op morfine maar twee keer zo sterk is. Dat middel krijgen ze vaak na een buikoperatie of kanker, maar ook bij minder ernstige kwalen, zoals rugpijn.

Oxycodon remt pijn en werkt licht euforisch, maar is extreem verslavend. Ziekenhuisspecialisten en huisartsen schrijven het medicijn, volgens de verslavingsartsen en de hoogleraar, te vaak voor zonder de risico’s te benoemen. Na een maand kan afhankelijkheid optreden, zegt verslavingsarts Romeo Ashruf van verslavingsinstelling Brijder. Hij behandelt veertig patiënten die verslaafd zijn aan zware pijnstillers, vooral oxycodon. „Een verslaafde kijkt de hele dag reikhalzend uit na zijn volgende pilletje en is slaaf van het middel.”

Het afkicken van oxycodon kan gepaard gaan met braken, trillen, angst, depressie en suïcidale gedachten. Verslaafden moeten hun gebruik afbouwen en krijgen vaak tijdelijk methadon voorgeschreven, net als heroïneverslaafden. Als patiënten toch weer gaan gebruiken is dat een gevaarlijk moment, zegt verslavingsarts Thomas Knuijver. „Ze nemen dan eerder een te hoge dosering.”

Van loodgieter tot jurist

Het aantal overdoses en vergiftigingen met oxycodon is het afgelopen jaar met vijftig procent toegenomen naar 424, volgens het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum. Tien jaar geleden waren het er 43. Onderzoekers van het Leids Universitair Medisch Centrum onderzoeken hoeveel personen in het ziekenhuis zijn beland en zijn overleden aan zware pijnstillers. De uitkomsten worden later dit jaar verwacht.

De pijnstillerverslaafde is tussen de dertig en vijftig jaar, van loodgieter tot jurist, en worstelt vaak met complexe pijnklachten. In de meeste gevallen heeft de pillengebruiker weinig ervaring met harddrugs. Gebruikers vinden het lastig om de eerste stap naar hulp te zetten. Ze zien zichzelf niet als verslaafd, omdat de dokter een recept voor ze heeft uitgeschreven.

Gebruikers die de medicatie niet via hun arts krijgen gaan „shoppen” in het illegale circuit, op straat en online, zegt Ashruf. Daar wordt oxycodon voor 5 euro per pil aangeboden. Hoogleraar Dahan: „Het is makkelijk te krijgen.” Incidenteel stappen pillengebruikers over op heroïne, volgens de hoogleraar, omdat dat een soortgelijke euforische ‘rush’ geeft en een nog grotere ‘kick’.

Verslavingsartsen pleiten voor zorg die meer gespecialiseerd is in het behandelen van patiënten met pijnklachten en een verslaving. Ook zou er meer controle moeten komen op het uitschrijven van herhaalrecepten. Nu wordt dat nog te gemakkelijk via de dokters-assistent verstrekt zonder dat de patiënt zich laat herberoordelen, zegt Dahan. Ook moeten patiënten medicijnen voor maximaal twee tot drie weken meekrijgen, volgens de artsen. Romeo Ashruf: „Nu krijgen ze voor maanden pillen mee.”

Lees ook:‘Soms moet je met pijn leren leven’

Minister Bruins (Medische zorg, VVD) wil het groeiende gebruik van zware pijnstillers een halt toeroepen. Voorlichting aan de patiënten en de voorschrijvers moet uitkomst bieden. Het Nederlands Huisartsen Genootschap scherpte vorige zomer zijn richtlijn aan en benadrukte „sterk werkende opioïden, waaronder oxycodon, alleen bij uitzondering voor te schrijven”. In de Verenigde Staten zorgt een opioïde-epidemie dagelijks voor naar schatting vijftig doden.

 

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/07/28/klinieken-zien-aantal-verslaafden-aan-pijnstillers-verdrievoudigen-a3968477

Mededeling voor nieuwe leden

Beste nieuwe leden,

Door ziekte van degene die onze ledenadministratie bijhoudt, kan het wat langer duren voor u een bevestiging van uw lidmaatschap ontvangt.

Onze excuses hiervoor!    Mocht u in de tussentijd een vraag hebben  en/of meer informatie willen ontvangen; stuur uw bericht dan naar info@verenigingafbouwmedicatie.nl. Berichten in deze mailbox worden dagelijks gelezen en beantwoord.

Met vriendelijke groet,     Vereniging Afbouwmedicatie

De man van Myriam pleegde zelfmoord

Schrijnend verhaal op nieuws.nl

Specialisten en wetenschappers weten het al lang, zomaar stoppen met antidepressiva is onverantwoord. Stoppen is een goed idee, alleen al vanwege de soms zeer nare bijwerkingen van medicatie, maar dan wel op een verantwoorde manier. Taperingstrips (afbouwstrips) is de enige verantwoorde manier om goed af te bouwen.

In dit bericht leest u het verhaal van Myriam. Haar man pleegde zelfmoord.
Myriam:

Ik weet zeker dat Arjan niet op de hoogte was van de gevaren van zomaar stoppen. Dat is namelijk een ramp en daar kan je zelfmoordneigingen van krijgen.

Lees het hele verhaal hier:
https://nieuws.nl/algemeen/20190711/de-man-van-myriam-pleegde-zelfmoord-ik-ben-van-mening-dat-mijn-man-zijn-zelfmoord-is-opgewekt-door-de-antidepressiva/

Dit artikel is geplaatst in en gelabelled . Bookmark de link .

Vergoeding afbouwmedicatie Oxycodon

Hieronder mijn ingezonden brief over o.m. minister Bruins en Oxycodon (NRC 29 juni 2019)

Bittere bill na verslavende pil

Minister Bruins doet het voorkomen alsof hij erg inzit over het toenemende gebruik van de sterke pijnstiller Oxycodon.

Maar met die bezorgdheid valt het wel mee als je ziet hoe makkelijk hij nalaat passende maatregelen te nemen.

Veel patiënten zijn argeloos aan Oxycodon verslaafd geraakt en komen er bij een stoppoging achter dat dit met veel problemen gepaard kan gaan. Ze worden er letterlijk ziek van. Of plegen zelfmoord.

De FDA (Federal Drugs Administration) liet onlangs van zich horen met een waarschuwing tegen te snelle afbouw van dit soort medicijnen. Ze pleiten voor een langzaam, stapsgewijs en op-maat-gemaakt afbouwschema.

De minister lijkt zich hier niets van aan te trekken. Althans niet wat betreft de toegankelijkheid van deze vorm van noodzakelijke zorg. De benodigde lagere dan de geregistreerde doseringen moeten door een apotheek gemaakt worden en worden niet vergoed.

Op 26 juni jl. werd in Tweede Kamer gesproken over vergoeding van onder meer deze afbouwmedicatie. De minister zegde een gesprek toe. Wij zijn bang dat dit te laat zal plaatsvinden om nog beslag te kunnen hebben op het basispakket van 2020.

Is de boodschap wellicht; goede zorg is alleen bereikbaar voor patiënten met geld?

Heb je dat niet, dan loop je het risico opgenomen te moeten worden om klinisch af te kicken. Daarmee wordt de rekening aan de hele maatschappij gepresenteerd. Staaltje van ‘pennywise, pound foolish’?

Pauline Dinkeberg, vereniging afbouwmedicatie

Minister Bruins en afbouwmedicatie

Vandaag, 26 juni 2019, vond het jaarlijkse AO Pakketbeheer plaats in de Tweede Kamer. Tijdens deze vergadering kunnen partijen hun wensen met betrekking tot het basispakket voor 2020 aangeven. Na het rondetafelgesprek van 20 juni, waren we benieuwd naar hetgeen de minister zou gaan antwoorden op vragen over afbouwmedicatie.

Het geduld van al die mensen die wachten op vergoeding van afbouwmedicatie, wordt nog verder op de proef gesteld. We waren er al bang voor; de minister wil ‘meer onderzoek’ naar zaken waarvan op voorhand vaststaat dat onderzoek geen uitsluitsel gaat geven.Bijvoorbeeld: bewijs, rationaliteit (vrij vertaald: doeltreffend).

Verder gaf hij aan bereid te zijn voor het bijeenroepen van belanghebbenden, bijvoorbeeld zorgverzekeraars, om de verschillen in de praktijk van vergoeding te bespreken. Op zich mooi, maar wanneer? Wij proberen daar zo snel mogelijk duidelijkheid over te krijgen.

Een tussenoplossing, waarbij de vergoeding alvast ingaat, werd door de minister afgewezen. Op voorhand moet duidelijk worden wie voor afbouwmedicatie in aanmerking komt. Een moeilijk uit te voeren eis, aangezien de noodzaak van afbouwmedicatie voor de individuele patiënt niet te voorspellen valt.(Er is wel een aantal risicofactoren)

Het Multidisciplinair Document is ontstaan bij gebrek aan bewijs. Bedoeld om een handvat te bieden voor de toepassing van afbouwmedicatie.Vervolgens wordt telkens, ook nu, de uitvoering van het document niet serieus genomen door hetzelfde gebrek aan bewijs.

Kortom; we hopen er het beste van!

26 juni 2019, Pauline Dinkelberg, Vereniging Afbouwmedicatie

Dit artikel is geplaatst in en gelabelled . Bookmark de link .

Oproep aan minister Bruins om afbouwmedicatie te vergoeden

Onderstaand een brief geschreven door Peter Groot, Jim van Os en Pauline Dinkelberg met daarin een oproep aan minister Bruins om afbouwmedicatie te vergoeden. Als u de brief als PDF bestand wilt downloaden klik dan hier.

Oproep aan minister Bruins om afbouwmedicatie te vergoeden

Dr. Peter C. Groot, Prof. Jim van Os en Pauline Dinkelberg

Peter Groot is onderzoeker en ervaringsdeskundige bij het User Research Center van Utrecht/Maastricht UMC. Jim van Os is psychiater en hoofd van de divisie Hersenen van UMC Utrecht. Pauline Dinkelberg is voorzitter van de Vereniging Afbouwmedicatie.

Een aantal zorgverzekeraars wil afbouwmedicatie nog steeds niet vergoeden. Op 20 juni was hierover een rondetafelgesprek in de Tweede Kamer. Alle partijen waren het met elkaar eens. Behandelaars moeten patiënten geleidelijk laten afbouwen en daar moet voldoende tijd voor worden genomen. Het is niet goed mogelijk om te voorspellen wat voor welke patiënt het juiste afbouwschema is. Daarom moet de behandelaar op basis van gedeelde besluitvorming (samen me de patiënt beslissen) bepalen hoe een patiënt gaat afbouwen en daarvoor zijn magistraal bereide doseringen nodig die door farmaceutische bedrijven niet worden geleverd.

Het gaat hier om een probleem dat al vele tientallen jaren bestaat en dat farmaceutische bedrijven niet hebben opgelost. Ook de medische wetenschap heeft dat niet gedaan. De oplossing die in Nederland is ontwikkeld, afbouwmedicatie, is gebaseerd op ideeën van patiënten en wetenschap en is door patiënten en zorgverleners uitgewerkt. Afbouwmedicatie werkt heel goed: 70% van een groep van meer dan 600 patiënten die langdurig antidepressiva hadden gebruikt en die eerder mislukte afbouwpogingen hadden gedaan kon met behulp van afbouwmedicatie wel helemaal afbouwen. Dat lukte omdat ze tijdens het afbouwen veel minder last hadden van onttrekkingsverschijnselen dan bij die eerdere mislukte pogingen.

De oplossing die alle partijen nodig vinden is er dus en mag vanuit het basispakker worden vergoed. Probleem opgelost, zou je denken. Toch zijn er nog verzekeraars die moeilijk doen en niet willen vergoeden (zorgverzekeraars DSW en ENO vergoeden wel). Wat is hun probleem? Wie het rondetafelgesprek heeft bijgewoond (of alsnog terugkijkt) zal het moeilijk vinden om dat te begrijpen. Het ging steeds weer over tabel 3 uit een document van een werkgroep van de KNMP, MIND, NHG en NVvP waarin voorbeelden van doseringen worden genoemd die volgens deze zorgverzekeraars rationeel zijn en die ze daarom zeggen te willen vergoeden. Impliciet zeggen ze daarmee ook dat andere doseringen niet rationeel zijn. We leggen uit waarom wat deze zorgverzekeraars zeggen niet juist is.

In die tabel 3 worden voor een bepaald antidepressivum doseringen genoemd van 1, 2, 3, 5, 7, 12 en 20 mg. Volgens de werkgroep die de tabel maakte gaat het hier echter om een voorbeeld van doseringen en kan ook met andere doseringen veilig worden afgebouwd. De zorgverzekeraars die niet willen vergoeden zeggen dat gek genoeg overigens zelf ook. Want als patiënten met de doseringen uit die tabel problemen krijgen tijdens het afbouwen dan mogen ze alsnog andere doseringen gebruiken die dan dus opeens wel rationeel zijn. Hoe kan dan nog worden bepaald of een dosering wel of niet rationeel is?

Het antwoord hangt af van de manier waarop we deze vraag beantwoorden. Om dat helder uit te leggen maken we een vergelijking met schoenen. Voor iemand met schoenmaat 43 is schoenmaat 43 rationeel en zijn alle andere maten dat niet. Want alle andere maten zijn te groot of te klein. Voor iemand anders is maat 38 rationeel en voor weer iemand anders maat 45. Iedere schoenmaat kan dus zowel rationeel als niet rationeel zijn. Maar voor alle Nederlanders samen zijn alle schoenmaten rationeel. Want voor iedere maat zijn er mensen voor wie die maat de juiste is. Bij doseringen van medicijnen is dat precies zo, zeker bij afbouwen. Als je kijkt naar individuele patiënten dan kan iedere dosering zowel rationeel als niet rationeel zijn. Maar voor alle patiënten samen zijn alle doseringen rationeel.

Het begrip rationaliteit, dat het Zorginstituut zo belangrijk vindt, heeft bij afbouwen dus alleen betekenis als je dat op een individuele patiënt toepast. Maar hoe zinvol is dat als iedere patiënt anders is? En als niet kan worden voorspeld wat een individuele patiënt precies nodig heeft? Want dat kunnen we niet. Zorgverzekeraars Nederland gebruikt het begrip rationaliteit bij het afbouwen (en niet alleen bij afbouwen) op een verkeerde manier. De heer de Kwant van zorgverzekeraar DSW verzuchtte tijdens het rondetafelgesprek dan ook terecht dat de regels van het Zorginstituut niet meer van deze tijd zijn.

Samen beslissen is zo belangrijk omdat we voor een individuele patiënt niet goed kunnen voorspellen wat de juiste behandeling zal zijn. Over het grote belang van samen beslissen waren alle aanwezigen bij het rondetafelgesprek het roerend eens. Ook alle zorgverzekeraars die niet willen vergoeden zeggen dat ze voor samen beslissen zijn. Niets weerhoudt ze om dat mogelijk te maken. Er is voor zorgverzekeraars geen enkel argument meer om afbouwmedicatie niet te vergoeden.

Oproep

We roepen daarom minister Bruins op om zo snel mogelijk een einde te maken aan de verwarring die er nog is en om ervoor te zorgen dat afbouwmedicatie vanuit het basispakket zal worden vergoed aan alle patiënten aan wie een behandelaar deze medicatie op basis van gedeelde besluitvorming voorschrijft.

ACHTERGRONDINFORMATIE

Het rondetafelgesprek over afbouwmedicatie met de Vaste Kamercommissie van VWS vond plaats op 20 juni 2019 en kan hier worden teruggekeken. Aan het rondetafelgesprek deel: Peter Groot, Jim van Os, Pauline Dinkelberg en vertegenwoordigers van de Regenboog Apotheek, MIND, het Zorginstituut en zorgverzekeraar DSW, dat afbouwmedicatie vergoed. Zorgverzekeraars Nederland en Zorgverzekeraars die afbouwmedicatie niet willen vergoeden waren niet aanwezig ook al waren ze wel uitgenodigd. Het document dat in het blog wordt genoemd is het Multidisciplinair document ‘Afbouwen SSRI’s & SNRI’s’ van de KNMP, MIND, de NHG en de NVvP

Verantwoord afbouwen, wat is daarvoor nodig? is een bijlage bij de positionpapers van Peter Groot en Jim van Os waarin ze hun standpunten toelichten en onderbouwen.

Taperingstrips als hulpmiddel om antidepressiva verantwoord af te kunnen bouwen is de Nederlandse vertaling van de studie over afbouwmedicatie die in 2018 is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Psychosis.

Dit artikel is geplaatst in en gelabelled . Bookmark de link .

Pijnstiller oxycodon verslavender dan heroïne: Dirk uit Eindhoven ging door een hel

In het AD een artikel over de pijnstiller oxycodon, met video interview van een ex-gebruiker.
Oxycodon wordt in de video omschreven als een soort heroïne in zuivere vorm en het is minstens zo verslavend.  ‘cold turkey’ stoppen is ontzettend moeilijk (afkickverschijnselen) en niet zonder gevaar.
Gebruikten tien jaar geleden nog 100.000 mensen oxycodon, in 2018 waren dat er al een half miljoen.

Volgens minister Bruno Bruins moet betere voorlichting aan patiënten en artsen soelaas bieden. Probleem is alleen dat betere voorlichting niet helpt tegen onttrekkingsverschijnselen!

Dit artikel is geplaatst in en gelabelled . Bookmark de link .